گنبد آسمان:
از دوران باستان، ستاره شناسان و منجّمان آسمان را به شکل یک کره یا گنبد سماوی درک و تصوّر می‌کردند. با توجّه به این باور کهن، تمام ستارگان و اجرام نجومی کشف شده در طول تاریخ، توسط منجّمان مکان مشخّصی بر روی کره سماوی پیدا کردند و پس از تکامل علم نجوم تا به امروز، هنوز علم نجوم مدرن نیز از کره سماوی برای نشان دادن حرکت اجرام نجومی و پدیده‌های نجومی مختلف، استفاده می‌کند و تا به امروز، کره سماوی می‌تواند با دقّت بسیار بالا تمامی پدیده‌های نجومی اطراف‌مان را به بهترین نحو ممکن نشان دهد.
بنابراین ستاره‌شناسان از یک سیستم مختصات کروی برای نشان دادن آسمان استفاده می‌کنند.
با مطالعه دقیق‌تر کره سماوی، متوجّه خواهید شد که بسیار فراتر از آن است که صرفاً نمایان‌گر یک جهان پراکنده در اطراف ما باشد. درحالی که برخی از ستاره شناسان کره سماوی را غیرواقعی و فرضی می‌دانند، ستاره‌شناسان دیگر توضیح می‌دهند که خطوط مستقیم در فضا بصورت منحنی‌هایی بر روی کره سماوی برای ما ظاهر می‌شوند. کهکشان راه شیری که معمولاً بصورت یک خط صاف در آسمان ظاهر می‌شود، بطور کلی و در شکل کامل خود، مانند یک قوس بر روی کره سماوی قرار دارد. مسیر خورشید بر روی کره آسمانی خم می‌شود و پیچ می‌خورد.همین‌طور دنباله دارها، شهاب‌سنگ‌ها و شفق‌قطبی بصورت منحنی‌هایی روی کره آسمانی بالای سر ما هستند. اساساً به ما گفته می‌شود که آسمان‌ها را مانند اینکه در داخل یک افلاک‌نما حضور داریم، مشاهده می‌کنیم، جایی که خطوط مستقیم روی یک سطح کروی اطراف ما، منحنی می‌شوند.
“چرا یک خط مستقیم باید در فضا پیچ خورده و منحنی باشد؟
اگر یک خط مستقیم درحال دور شدن از موقعیّت ما باشد، در کدام نقطه آن خط مستقیم منحنی می شود؟”
کره سماوی توسط نجوم مدرن، بصورت مبهم و بدون مکانیزم خاصی توصیف می‌شود و ادعا می‌شود که این عادی است که طبیعت به این شکل عمل کند.معمولا این بحث در نجوم مدرن نادیده گرفته می‌شود و سعی در فراموشی آن وجود دارد. عدم توضیح دقیقی از پیچ خوردن و منحنی خطوط روی کره آسمانی ضعف نجوم مدرن را نشان می‌دهد. در مقابل، مدل زمین مسطح دقیقاً بطور کامل توضیح می‌دهد که چرا خطوط صاف در فواصل مختلف بصورت منحنی در دید ما بر روی آسمان ظاهر می شوند.
