برخی روایات دال بر نظریه زمین مرکزی و رد نظریه بیگ بنگ:
← چیزی که هر روز می‌بینیم این است که خورشید از مشرق طلوع می‌کند. (خورشید طلوع می‌کند! چه جالب در فرهنگ عامه هم می‌گوئیم که خورشید طلوع می‌کند). حرکت می‌کند اوج می‌گیرد. (ما اینگونه می‌بینیم) به بالاترین حد می‌رسد و بعد حرکت می‌کند و به مغرب می‌رود و غروب می‌کند. (و بازهم خورشید غروب می‌کند چه اصطلاحات دقیقی!)
🔰چیزی که قرآن میگوید
📖 والشَّمْسُ تَجْرِي لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَا ذَٰلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ ﻭ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ (ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻳﺘﻰ ﺍﺳﺖ) ﻛﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﻗﺮﺍﺭﮔﺎﻫﺶ ﺩﺭ ﺣﺮﻛﺖ ﺍﺳﺖ، ﺍﻳﻦ ﺗﻘﺪﻳﺮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻗﺎﺩﺭ ﻭ ﺩﺍﻧﺎ ﺍﺳﺖ.(سوره یس / آیه 38)
📖 «وَسَخَّرَ لَكُمُ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ دَائِبَيْنِ ۖ وَسَخَّرَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ» و خورشيد و ماه را -كه پيوسته روانند- براى شما رام گردانيد و شب و روز را [نيز] مسخر شما ساخت. (سوره ابراهيم / آیه ۳۳)
📖 «لَا الشَّمْسُ يَنْبَغِي لَهَا أَنْ تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَلَا اللَّيْلُ سَابِقُ النَّهَارِ ۚ وَكُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ» نه خورشيد را سزد كه به ماه رسد، و نه شب بر روز پيشى جويد، و هر كدام در سپهرى شناورند. (سوره يس / آیه۴۰)
[ می‌بینید که قران اشاره می‌کند که خورشید حرکت می‌کند و نه زمین]
🔰چیزی که احادیث میگویند
📖 "وَ جَعَلَ شَمْسَهَا آيَةً مُبْصِرَةً لِنَهَارِهَا وَ قَمَرَهَا آيَةً مَمْحُوَّةً مِنْ لَيْلِهَا وَ أَجْرَاهُمَا فِي مَنَاقِلِ مَجْرَاهُمَا و قَدَّرَ سَيْرَهُمَا فِي مَدَارِجِ دَرَجِهِمَا لِيُمَيِّزَ بَيْنَ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ بِهِمَا وَ لِيُعْلَمَ عَدَدُ السِّنِينَ وَ الْحِسَابُ بِمَقَادِيرِهِمَا" و خورشيدش را آيت درخشان روز گردانيد كه در پرتو آن هر چيز را توان ديد. و ماه آيت ديگرى است، كه نورش ظلمت شب را بزدايد. و آن ها را در مدار خود به گردش درآورد تا از گردش آن ها شب و روز شناخته آيند. و از گردش آن ها، شمار سال ها و حساب كارها معين گردد. ( نهج البلاغه _ خطبه ی91 یا اشباح؛ بخش پنجم )
📖 "وَ جَعَلَ شَمْسَهَا آيَةً مُبْصِرَةً لِنَهَارِهَا وَ قَمَرَهَا آيَةً مَمْحُوَّةً مِنْ لَيْلِهَا وَ أَجْرَاهُمَا فِي مَنَاقِلِ مَجْرَاهُمَاو قَدَّرَ سَيْرَهُمَا فِي مَدَارِجِ دَرَجِهِمَا لِيُمَيِّزَ بَيْنَ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ بِهِمَا وَ لِيُعْلَمَ عَدَدُ السِّنِينَ وَ الْحِسَابُ بِمَقَادِيرِهِمَا" و خورشيدش را آيت درخشان روز گردانيد كه در پرتو آن هر چيز را توان ديد. و ماه، آيت ديگرى است، كه نورش ظلمت شب را بزدايد. و آن ها را در مدار خود به گردش درآورد تا از گردش آن ها شب و روز شناخته آيند.و از گردش آن ها، شمار سال ها و حساب كارها معين گردد. ( نهج البلاغه _ خطبه ی91 یا اشباح؛ بخش پنجم )
← متن کامل خطبه 91 (خطبه اشباح); نهج البلاغه
← میگویند جهان با یک انفجار عظیم!(بیگ بنگ!) خلق شده و پیدایش یافته است!
🔰 بیائید بررسی کنیم
📖 ثُمَّ اِنْشاءَ سُبْحانَهُ فَتْقَ الاَجْواءِ وَ شَقَّ الاَرْجاءِ وَ سَكائِكَ الْهَواءِ، فَاءَجْرى فِيها ماءً مِتَلاطِما تَيّارُهُ، مَتَراكِما زَخّارُهُ، حَمَلَهُ عَلى مَتْنِ الرِّيحِ الْعاصِفَهِ، وَ الزَّعْزَعِ الْقاصِفَهِ، فَاءَمَرَها بِرَدِّهِ، وَ سَلَّطَها عَلى شَدِّهِ، وَ قَرَنَها الى حَدِّهِ، الْهَواءُ مِنْ تَحْتِها فَتِيْقٌ، وَ الْماءُ مِنْ فَوْقِها دَفِيقٌ، ثُمَّ اءَنْشَاءَ سُبْحانَهُ رِيْحا اِعْتَقَمَ مَهَبَّها وَ اءدامَ مُرَبَّها، وَ اءَعْصَفَ مَجْراها، وَ اءَبْعَدَ مُنْشاها، فَاءمَرَها بِتَصْفِيقِ الْماءِ الزَّخّارِ، وَ اِثارَهِ مَوْجِ الْبِحارِ. آنگاه ، خداوند سبحان فضاهاى شكافته را پديد آورد و به هر سوى راهى گشود و هواى فرازين را بيافريد و در آن آبى متلاطم و متراكم با موجهاى دمان جارى ساخت و آن را بر پشت بادى سخت وزنده توفان زاى نهاد. و فرمان داد، كه بار خويش بر پشت استوار دارد و نگذارد كه فرو ريزد، و در همان جاى كه مقرر داشته بماند. هوا در زير آن باد گشوده شد و آب بر فراز آن جريان يافت . (و تا آن آب در تموج آيد)، باد ديگرى بيافريد و اين باد، سترون بود كه تنها كارش ، جنبانيدن آب بود. آن باد همواره در وزيدن بود وزيدنى تند، از جايگاهى دور و ناشناخته . و فرمانش داد كه بر آن آب موّاج ، وزيدن گيرد و امواج آن دريا برانگيزد و آنسان كه مشك را مى جنبانند، آب را به جنبش واداشت . (نهج البلاغه_خطبه 1)
📖 فَمَخَضَتْهُ مَخْضَ الْسِّقاءِ، وَ عَصَفَتْ بِهِ عَصْفَها بِالْفَضاءِ، تَرُدُّ اَوَّلَهُ عَلى آخِرِهِ، وَ ساجِيَهُ عَلى مائِرِهِ، حَتّى عَبَّ عُبابُهُ، وَرَمى بِالزَّبَدِ رُكامُهُ فَرَفَعَهُ فى هَواءٍ مُنْفَتِقٍ، وَ جَوٍّ مُنْفَهِقٍ، فَسَوّى مِنْهُ سبْعَ سَماواتٍ جَعَلَ سُفْلاهُنَّ مَوْجا مَكْفوفا وَ عُلْياهُنَّ سقْفا محْفوظا، وَ سَمُكا مَرْفوعا. بِغَيْرِ عَمَدٍ يَدْعَمُها، وَ لا دِسارٍ يَنْتَظِمُها، ثمَّ زيَّنَها بزينَهٍ الْكَواكِبِ، وَ ضياءِ الثَّواقِبِ، وَ اءَجْرى فِيها سِراجا مُسْتَطِيرا، وَ قمَرا منيرا، فى فلَكٍ دائِرٍ، وَ سقْفٍ سائِرٍ، وَ رقِيمٍ مائِرٍ. باد به گونه اى بر آن مى وزيد، كه در جايى تهى از هر مانع بوزد. باد آب را پيوسته زير و رو كرد و همه اجزاى آن در حركت آورد تا كف بر سر برآورد، آنسان كه از شير، كره حاصل شود. آنگاه خداى تعالى آن كفها به فضاى گشاده ، فرا برد و از آن هفت آسمان را بيافريد. در زير آسمانها موجى پديد آورد تا آنها را از فرو ريختن باز دارد. و بر فراز آنهاسقفى بلند برآورد بى هيچ ستونى كه بر پايشان نگه دارد يا ميخى كه اجزايشان به هم پيوسته گرداند. سپس به ستارگان بياراست و اختران تابناك پديد آورد و چراغهاى تابناك مهر و ماه را بر افروخت ، هر يك در فلكىدور زننده وسپهرى گردنده چونان لوحى متحرك . (نهج البلاغه_خطبه 1)
← متن کامل خطبه 1; نهج البلاغه
🔰 باز هم ادامه میدهیم:
📖 جابربن جعفی از امام باقر علیه‌السلام روایت كرده است:
«كه اولین آفریده خدا چیزی بود كه تمام اشیاء از آن بوجود آمد و آن هم آب است.» (بحارالانوار ج 5 ص 67)
📖 «أَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا ۖ وَ جعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كلَّ شيْءٍ حيٍّ ۖ أَفَلَا يُؤْمِنُونَ»
آيا كسانى كه كفر ورزيدند ندانستند كه آسمانها و زمين هر دو به هم پيوسته بودند، و ما آن دو را از هم جدا ساختيم، و هر چيز زنده‌اى را از آب پديد آورديم؟ آيا [باز هم] ايمان نمى‌آورند؟ (سوره الأنبياء / آیه ۳۰)
(داخل پرانتز آسمانها و زمین به هم پیوسته بودندو خداوند آنها را از هم جدا کرد❗️ هالیوود هم نمیتواند این آیه را به نظام بیگ بنگی و منظومه شمسی ربط دهد تطبیق که پیش کش‼️) ادامه نمیدهیم دیگر همین ها کافی است برای اهل تعقل و تفکر❗️ ←افلا تعقلون⁉️‼
[ تا اینجا تمام بیگ بنگ و نظام منظومه شمسی و … به زیر سوال رفته است‼️ ]
← برخی روایات دال بر نظریه زمین مرکزی
🔰 و دوباره به سراغ نهج البلاغه حضرت امیر رفته و خطبه اول :
امام علی علیه السلام در نهج البلاغه این چنین زمین تخت و گنبد اسمان را توصیف کرده است که: (متن کامل عربی و فارسی خطبه اول) 📖 اوّل- آفرينش جهان خلقت را آغاز كرد، و موجودات را بيافريد، بدون نياز به فكر و انديشه اى، يا استفاده از تجربه اى، بى آن كه حركتى ايجاد كند، و يا تصميمى مضطرب در او راه داشته باشد. براى پديد آمدن موجودات، وقت مناسبى قرار داد، و موجودات گوناگون را هماهنگ كرد، و در هر كدام، غريزه خاصّ خودش را قرار داد، و غرائز را همراه آنان گردانيد. خدا پيش از آن كه موجودات را بيافريند، از تمام جزئيّات و جوانب آنها آگاهى داشت، و حدود و پايان آنها را مى دانست، (ص 35) و از اسرار درون و بيرون پديده ها، آشنا بود. سپس خداى سبحان طبقات فضا را شكافت، و اطراف آن را باز كرد، و هواى به آسمان و زمين راه يافته را آفريد ، و در آن آبى روان ساخت، آبى كه امواج متلاطم آن شكننده بود، كه يكى بر ديگرى مى نشست، آب را بر بادى طوفانى و شكننده نهاد، و باد را به باز گرداندن آن فرمان داد، و به نگهدارى آب مسلّط ساخت، و حد و مرز آن را به خوبى تعيين فرمود. فضا را در زير تند باد و آب را بر بالاى آن در حركت بود. سپس خداى سبحان طوفانى بر انگيخت كه آب را متلاطم ساخت و امواج آب را پى در پى در هم كوبيد. طوفان به شدّت وزيد، و از نقطه اى دور دوباره آغاز شد. سپس به طوفان امر كرد تا امواج درياها را به هر سو روان كند و بر هم كوبد و با همان شدّت كه در فضا وزيدن داشت، بر امواج آب ها حمله ور گردد از اوّل آن بر مى داشت و به آخرش مى ريخت، و آب هاى ساكن را به امواج سركش بر گرداند. تا آنجا كه آب ها روى هم قرار گرفتند، و چون قلّه هاى بلند كوه ها بالا آمدند. امواج تند كف هاى بر آمده از آب ها را در هواى باز، و فضاى گسترده بالا برد، كه از آن هفت آسمان را پديد آورد . آسمان پايين را چون موج مهار شده، و آسمان هاى بالا را مانند سقفى استوار و بلند قرار داد، بى آن كه نيازمند به ستونى باشد يا ميخ هايى كه آنها را استوار كند. آنگاه فضاى آسمان پايين(اول) را به وسيله نور ستارگان درخشنده زينت بخشيد و در آن چراغى روشنايى بخش (خورشيد)،و ماهى درخشان، به حركت در آورد كه همواره در مدار فلكى گردنده و سقفی گردنده(گنبد آسمان) چونان لوحى متحرک (وچرخنده) به وضوح امام علی علیه السلام فرموده است که اسمان گنبدی دوار هست سقفی متحرک و زمین ثابت نکته جالبی که بازهم در این خطبه دیدیم این بودکه خورشید و ماه و فلک در گنبد دوار هستند و زمین کاملا ثابت هست سقفی متحرک و بی قرار واقعا توصیف جالبی از گنبد اسمانه.
🔰 و حالا نگاهی موشکافانه به خطبه 91 نهج البلاغه:
📖 وَ مِنْها فى صِفَةِ السَّماءِ و از این خطبه است در وصف آسمان وَنَظَمَ بِلاتَعْليق رَهَواتِ فُرَجِها، وَ لاحَمَ صُدُوعَ انْفِراجِها پستى و بلندى آسمان و فاصله هاى فراخ آن را بدون اینکه به چیزى متکّى باشد نظام داد، و شکافهاى آن را التیام بخشید،وَ وَشَّجَ بَيْنَها وَبَيْنَ اَزْواجِها، وَ ذَلَّلَ لِلْهابِطينَ بِاَمْرِهِ وَالصّاعِدينَ و میان آن و مانندش پیوند برقرار کرد، و دشوارى بالا رفتن و نازل شدن فرشتگانى که امرش را پایین ، بِاَعْمالِ خَلْقِهِ حُزُونَةَ مِعْراجِها. وَ ناداها بَعْدَ اِذْ هِىَ دُخانٌ مى آورند و اعمال خلق را بالا مى برند آسان نمود. پس از آنکه آسمانها به صورت دود بود، فَالْتَحَمَتْ عُرى اَشْراجِها، وَ فَتَقَ بَعْدَ الاِْرْتِتاقِ صَوامِتَ اَبْوابِها،آن را براى شکل گرفتن ندا داد تا اجزائش زنجیروار به هم پیوست، و درهاى بسته آن را باز نمود،وَ اَقامَ رَصَداً مِنَ الشُّهُبِ الثَّواقِبِ عَلى نِقابِها. وَ اَمْسَكَها مِنْ اَنْو از شهابهاى درخشنده براى راههاى نفوذ به آن دیده بان گذاشت، و به دست قدرت خود در عرصهتَمُورَ فى خَرْقِ الْهَواءِ بِاَيْدِهِ، وَ اَمَرَها اَنْ تَقِفَ مُسْتَسْلِمَةً لاَِمْرِهِ.فضا آسمانها را از اضطراب حفظ کرد، و فرمان داد که تسلیم دستورات او باشند.وَ جَعَلَ شَمْسَها آيَةً مُبْصِرَةً لِنَهارِها، وَ قَمَرَها آيَةً مَمْحُوَّةً مِنْ خورشید آن را نشانه روشنى بخش روز، و ماه آن را که نورش به تاریکى مى گراید نشانه لَيْلِها، فَاَجْراهُما فى مَناقِلِ مَجْراهُما، وَ قَدَّرَ سَيْرَهُما فى مَدارِجِشب قرار داد، و آن دو را در مجراى معین خودشان به جریان انداخت، و حرکتشان را در راهى که دَرَجِهِما، لِيُمَيِّزَ بَيْنَ اللَّيْلِ وَالنَّهارِ بِهِما، وَ لِيُعْلَمَ عَدَدُ السِّنينَ باید بپیمایند مقرر فرمود، تا به واسطه رفت و آمدشان شب را از روز متمایز سازد، و با گردش آنها عدد سالها وَ الْحِسابُ بِمَقاديرِهِما. ثُمَّ عَلَّقَ فى جَوِّها فَلَكَها، وَ ناطَ بِها زينَتَها و حساب دانسته شود. سپس در پهنه آسمان مدار و فلک های آن را قرار داد، و ستارگان دور از دیده و ستارگان مِنْ خَفِيّاتِ دَرارِيِّها، وَ مَصابيح كَواكِبِها، وَ رَمى مُسْتَرِقِى السَّمْع درخشنده را که زینت بخش آن طاق برافراشته اند بر آن آویزان نمود، و با شهابهاى نافذ آن استراق سمع کنندگان بِثَواقِبِ شُهُبِها، وَ اَجْراها عَلى اِذْلالِ تَسْخيرِها مِنْ ثَباتِ ثابِتِها،را هدف قرار داد، و آن را به انواع طرق تسخیر از ثابت داشتن ثوابت و به حرکت درآوردن وَمَسيرِ سائِرِها، وَ هُبُوطِها وَ صُعُودِها، وَ نُحُوسِها وَ سُعُودِها.سیارات و پایین و بالا رفتن آنها و نحس و سعد آنها به جریان انداخت.
[کروی گرایان ضربه فنی شدن چون در کرویت بالا و پایین و فلک سعد و نحس وجود نداره و جزوی از خرافات حسابش میکنن درحالی که کافرند به سخنان امام ها دیدید که در اینجاهم امام علی علیه السلام میفرماید خورشید و ماه و فلک دوار هستند که میگردند به دور زمین ]
📖 وَ مِنْها فى صِفَةِ الاَْرْضِ وَ دَحْوِها عَلَى الْماءِو از این خطبه است در وصف زمین و گسترش آن بر روى آب كَبَسَ الاَْرْضَ عَلى مَوْرِ اَمْواج مُسْتَفْحِلَة، وَ لُجَج ِ بِحار زاخِرَة،زمین را در امواج شدید و با صولت و در دریاهاى پر آب فرو برد،تَلْتَطِمُ اَواذِىُّ اَمْواجِها، وَ تَصْطَفِقُ مُتَقاذِفاتُ اَثْباجِها،در حالى که موجهاى عظیم آن دریاها به هم مى خوردند، و امواج بلند آن که در حال تدافع یکدیگر بودند به هم مى کوفتندوَ تَرْغُو زَبَداً كَالْفُحُولِ عِنْدَ هِياجِها. فَخَضَعَ جِماحُ الْماءِو همانند شتران نر در موقع هیجان و مستى کف به وجود مى آوردند. پس سرکشى آب به خاطر سنگینى زمین، الْمُتَلاطِمِ لِثِقَلِ حَمْلِها، وَ سَكَنَ هَيْجُ ارْتِمائِهِ اِذْ وَطِئَتْهُ بِكَلْكَلِها،حالت فروتنى گرفت، و چون زمین به سینه خود به روى آب قرار گرفت اضطراب و هیجان آب فرو نشست وَ ذَلَّ مُسْتَخْذِياً اِذْ تَمَعَّكَتْ عَلَيْهِ بِكَواهِلِها. فَاَصْبَحَ بَعْدَو چون با شانه خود مانند حیوانى که در خاک بغلتد بر روى آب درغلتید آب آرام گرفت. آب پس ازاصْطِخابِ اَمْواجِهِ ساجِياً مَقْهُوراً، وَ فى حَكَمَةِ الذُّلِّ مُنْقاداًهیجان و اضطراب امواجش آرام و مغلوب شد، و در دهنه خوارى مطیع و اسیراَسيراً. وَسَكَنَتِ الاَْرْضُ مَدْحُوَّةً فى لُجَّةِ تَيّارِهِ، وَ رَدَّتْ مِنْ نَخْوَةِگشت. زمینِ گسترده شده در میان آن آب پرموج ساکن شد، و آب را از نخوت و کبر و ازبَأْوِهِ وَ اعْتِلائِهِ، وَ شُمُوخ ِ اَنْفِهِ وَسُمُوِّ غُلَوائِهِ، وَ كَعَمَتْهُ عَلى كِظَّةِباد دماغ و سرکشى و تجاوز بازداشت، و دهان آن را که پر موج بود جِرْيَتِهِ، فَهَمَدَ بَعْدَ نَزَقاتِهِ، وَ لَبَدَ بَعْدَ زَيَفانِ وَثَباتِهِ.بست، و آب از آن همه هیجان و هیبت و جست و خیز به جاى خود نشست.فَلَمّا سَكَنَ هَيْجُ الْماءِ مِنْ تَحْتِ اَكْنافِها، وَ حَمْلِ شَواهِقِ الْجِبالِپس از آنکه هیجان آب از زیر اطراف زمین ساکن شد، و کوههاى بلندسرکشیده را که بر دوش زمین قرار داشت الشُّمَّخ ِالْبُذَّخ ِ عَلى اَكْتافِها، فَجَّرَ يَنابيعَ الْعُيُونِ مِنْ عَرانينِ اُنُوفِها،بر روى خود حمل نمود، خداوند آبهاى چشمه ها را از بالاى بینى هاى زمین (قله کوهها) به جریان انداخت،وَ فَرَّقَها فى سُهُوبِ بيدِها وَ اَخاديدِها، وَ عَدَّلَ حَرَكاتِهاو در پهن دشت ها و رودخانه ها سرازیر ساخت، و حرکات زمین را با کوههاى لنگربِالرّاسِياتِ مِنْ جَلاميدِها وَ ذَواتِ الشَّناخيبِ الشُّمِّ مِنْانداخته، و به وسیله صخره هاى بزرگ سر به فلک برداشته تعدیلصَياخيدِها. فَسَكَنَتْ مِنَ الْمَيَدانِ لِرُسُوبِ الْجِبالِ فى قِطَع ِنمود. زمین به علّت نفوذ کوهها در پهنه اَديمِها، وَ تَغَلْغُلِها مُتَسَرِّبَةً فى جَوْباتِ خَياشيمِها، وَ رُكُوبِها اَعْناقَآن، و به خاطر فرو رفتن ریشه کوهها در اعماق آن، و سوار شدن آن صخره هاى بزرگ بر گردن وسُهُولِ الاَْرَضينَ وَ جَراثيمِها.طبقات زیـرین آن آرامش و استقرار یافت.وَ فَسَحَ بَيْنَ الْجَوِّ وَ بَيْنَها، وَ اَعَدَّ الْهَواءَ مُتَنَسِّماً لِساكِنِها،خداوند میان زمین و جوّ را فراخ نمود، و هوا را براى تنفس ساکنان آن مهیّا فرمود،وَ اَخْرَجَ اِلَيْها اَهْلَها عَلى تَمامِ مَرافِقِها. ثُمَّ لَمْ يَدَعْ جُرُزَ الاَْرْضِ الَّتىو تمام نیازمندیهاى اهل زمین را از دل زمین بیرون آورد. سپس بلندیهاى زمین را که بى گیاه بود تَقْصُرُ مِياهُ الْعُيُونِ عَنْ رَوابيها، وَلا تَجِدُ جَداوِلُ الاَْنْهارِ ذَريعَةً اِلىو آب چشمه ها به آن نمى رسید، و جویبارها وسیله اى براى رساندن خود به آن زمین هاى مرتفع نمى یافتند بُلُوغِها، حَتّى اَنْشَأَ لَها ناشِئَةَ سَحاب تُحْيى مَواتَها، وَ تَسْتَخْرِجُرها نساخت، بلکه ابرهایى آفرید تا عرصه هاى مرده آن بلندیها را احیا کنند، و گیاه شنَباتَها. اَلَّفَ غَمامَها بَعْدَ افْتِراقِ لُمَعِهِ وَ تَبايُنِ قَزَعِهِ،را برویانند. ابرها را پس از پراکندگى قطعاتش و جدایى پاره هایش به هم الفت و التیام داد،حَتّى اِذا تَمَخَّضَتْ لُجَّةُ الْمُزْنِ فيهِ، وَ الْتَمَعَ بَرْقُهُ فى كُفَفِهِ، وَلَمْ يَنَمْتا چون آب درون ابر به جنبشى سخت برآمد، و در حواشى آن برق بدرخشید، و درخشش برق در میان وَميضُهُ فى كَنَهْوَرِ رَبابِهِ وَ مُتَراكِمِ سَحابِهِ، اَرْسَلَهُ سَحّاً مُتَدارِكاً،قطعات ابر سپید و انبوه خاموش نشد، خداوند آن ابر پرباران را در حالى که قطعاتش به هم پیوسته بود فروفرستاد،قَدْ اَسَفَّ هَيْدَبُهُ، تَمْريهِ الْجَنُوبُ دِرَرَ اَهاضيبِهِ در حالى که به زمین نزدیک شدند، و بادها بارانهاى آن را پى در پى همچون دوشیدن شیر از سینه وَ دُفَعَ شَآبيبِهِ. فَلَمّا اَلْقَتِ السَّحابُ بَرْكَ بَوانيها، وَ بَعاعَ حیوانات دوشیدند و به شدت به زمین ریختند. زمانى که ابرها سینه خود را به زمین ساییدند، و آنچهمَا اسْتَقَلَّتْ بِهِ مِنَ الْعِبْءِ الْمَحْمُولِ عَلَيْها، اَخْرَجَ بِهِ مِنْ هَوامِدِاز باران داشتند بر زمین پاشیدند، خداوند در زمین هاىالاَْرْضِ النَّباتَ، وَ مِنْ زُعْرِ الْجِبالِ الاَْعْشابَ، فَهِىَ تَبْهَجُ بِزينَةِخشک گیاه، و در دامن کوهها سبزه رویاند، در این وقت زمین با آرایش مرغزارهاى خود به شادى رِياضِها، وَ تَزْدَهى بِما اُلْبِسَتْهُ مِنْ رَيْطِ اَزاهيرِها وَ حِلْيَةِنشست، و از پرده لطیفى از شکوفه هاى خوشبو و زیبا که بر خود پوشیده بود، و از نظم دقیق شکوفه هاما سُمِطَتْ بِهِ مِنْ ناضِرِ اَنْوارِها، وَ جَعَلَ ذلِكَ بَلاغاً لِلاَْنامِو بوته هاى باطراوت که چهره آن را مى آراست به نشاط و بهجت برخاست، و خداوند آن نباتات و گلها را توشهوَ رِزْقاً لِلاَْنْعامِ. وَ خَرَقَ الْفِجاجَ فى آفاقِها، وَ اَقامَ الْمَنارَ لِلسّالِكينَ آدمیان و روزى چهارپایان قرار داد. و نیز راههاى فراخ در اطراف زمین باز کرد، و براى روندگان نشانه هایىعَلى جَوادِّ طُرُقِها.نهاد تا به هر جا که بخواهند آمد و شد کنند.فَلَمّا مَهَدَ اَرْضَهُ، وَ اَنْفَذَ اَمْرَهُ، اخْتارَ آدَمَ عَلَيْهِ السّلامُ خيرَةً مِنْ هنگامى که زمین را براى زندگى آماده کرد، و فرمان خود را جارى ساخت، آدم(ع) را از میان مخلوق خودخَلْقِهِ، وَ جَعَلَهُ اَوّلَ جِبِلَّتِهِ، وَ اَسْكَنَهُ جَنَّتَهُ، وَ اَرْغَدَ فيها اُكُلَهُ،اختیارکرد، و او را اولین نوع از آفرینش انسان قرارداد، و دربهشت خود ساکن کرد، و روزیش را درآنجا فراوان نمود،وَ اَوْعَزَ اِلَيْهِ فيما نَهاهُ عَنْهُ، وَ اَعْلَمَهُ اَنَّ فِى الاِْقْدامِ عَلَيْهِو او را به آنچه از خوردنش نهى کرده بود یادآور شد، و به او آگاهى داد که خوردن آنچه از آن نهى شده قرارالتَّعَرُّضَ لِمَعْصِيَتِهِ، وَ الْمُخاطَرَةَ بِمَنْزِلَتِهِ. فَاَقْدَمَ عَلىدادن خویش در معرض معصیت خدا، و به خطر افکندن قدر و منزلت خود است. اما آدم نسبت به آنچه از آنما نَهاهُ عَنْهُ مُوافاةً لِسابِقِ عِلْمِهِ. فَاَهْبَطَهُ بَعْدَنهى شده بود اقدام کرد، تا حرکتش با علم حق که از سابق به آن تعلّق گرفته بود موافق شد. خداوند هم او راالتَّوْبَةِ لِيَعْمُرَ اَرْضَهُ بِنَسْلِهِ، وَ لِيُقيمَ الْحُجَّةَ بِهِ عَلى عِبادِهِ.پس از توبه به زمین آورد تا با نسلش زمین را آباد کند، و به وسیله او حجت را بر بندگان اقامه نماید.وَ لَمْ يُخْلِهِمْ بَعْدَ اَنْ قَبَضَهُ مِمّا يُؤَكِّدُ عَلَيْهِمْ حُجَّةَ رُبُوبِيَّتِهِ، وَ يَصِلُپس از قبض روح آدم حیات بندگان را از حجّت ربوبى و طریق اتّصال بینبَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ مَعْرِفَتِهِ، بَلْ تَعاهَدَهُمْ بِالْحُجَج ِ عَلى اَلْسُنِ الْخِيَرَةِ مِنْ آنان و معرفت خود خالى نگذاشت، بلکه به وسیله حجّت هایى که بر زبان برگزیدگان از انبیائش اَنْبِيائِهِ، وَ مُتَحَمِّلى وَدائِعِ رِسالاتِهِ قَرْناً فَقَرْناً، حَتّى تَمَّتْ ارسال کرد، وهمه آنان به دنبال هم در هردوره اى ابلاغ کننده پیامهاى او بودند با مردم رابطه برقرار نمود، تابهوسیلهبِنَبِيِّنا مُحَمَّد صَلّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ حُجَّتُهُ، وَ بَلَغَ الْمَقْطَعَ عُذْرُهُ پیامبر ما محمّد صلّى اللّه علیه وآله حجّتش تمام شد، و جاى عذرى باقى نماند و تهدیدش درباره مجرمانوَ نُـذْرُهُ.به نهایت رسید.
🔰 بررسی سخنان ارزشمند حضرت علی علیه السلام:
فضای باز و پستی و بلندی و فاصله های وسیع آسمان ها را بدون اینکه بر چیزی تکیه کند، نظام بخشید و شکاف های آن را به هم آورد،هر کی را با آنچه که تناسب داشت و جفت بود پیوند داد،دشواری و فرود آمدن و بر خاستن را بر فرشتگانی که فرمان او را به خلق می رسانند یا اعمال بندگان را بالا می برند، آسان کرد.درحالی که آسمان به صورت دود و بخار بود به آن فرمان داد، پس رابطه آن را بر قرار ساخت، سپس آن ها را از هم جدا کرد و بین آن ها فاصله انداخت، و بر هر راهی و شکافی از آسمان، نگهبانی از شهاب های روشن گماشت، و با دست قدرت آن ها را از حرکات ناموزون نگهداشت، و دستور فرمود تا در برابرش تسلیم باشند. و آفتاب را نشانه روشنی بخش روز، و ماه را با نوری کم رنگ برای تاریکی شب ها قرار داد، و آن دو را در مسیر حرکت خویش به حرکت در آورد، و حرکت آن دو را دقیق اندازه گیری کرد تا در درجات تعیین شده حرکت کنند که بین شب و روز تفاوت باشد و قابل تشخیص شود و با رفت و آمد آن ها شماره سال ها و اندازه گیری زمان، ممکن باشد! پس در فضای هر آسمان، فلک آن را آفرید و با زینتی از گوهرهای تابنده و ستارگان درخشنده بیاراست، و آنان ( جنیان) را که خواستند اسرار آسمان ها را دزدانه دریابند با #شهاب‌های سوزان تیر باران کرد و تمامی ستارگان از ثابت و استوار، گردنده و بی قرار، فرود آینده و بالا رونده و نگران کننده و شادی آفرین را تسلیم اوامر خود فرمود.(📚خطبه 91 نهج البلاغه)
حضرت به نکات جالبی اشاره کردند از جمله انواع ستارگان و چرخش خورشید و ماه با مسیرهای‌اندازه‌گیری شده! ستارگان‌ثابت‌و‌استوار (ستارگانی که می بینیم) ستارگان گردنده و بی قرار (که احتمالا منظور همان سیارات هستند) ستارگان فرود آینده و بالا رونده و نگران کننده و شادی آفرین که نمی دانم منظور چه ستارگانی هستند!
امّا مهم ترین بخش این خطبه اشاره حضرت به حرکت خورشید و ماه درمدارهای_دقیق است!
هیچ اشاره ای به حرکت زمین نشده! بلکه این اجرام آسمانی هستند که بدور زمین درحال چرخش هستند!
( چگونگی آفرینش آسمان ها از دیدگاه #امام_علی علیه السلام )
📖 و همینطور اشاره حدیث کسا به ارض مدحیه یا همان زمین گسترده شده و آسمان چرخان و اشاره هم به نور ماه کرد!!
📖حدیث: على بن موسى الرّضا علیهما السّلام از قول پدرانشان و از حسین بن على نقل فرمود؛ كه مردی از اهل شام میان مردم در مسجد کوفه از امیر المؤمنین ؏ پرسید: چرا مكّه را امّ القرى (مادر آبادىها) نامیدهاند؟ فرمود: زیرا زمین از زیر آن گسترده شده است. پرسید که آسمان چیست؟ حضرت فرمود: از یك موج بازداشته شده. آن مرد از طول و عرض ماه و خورشید سؤال كرد، حضرت فرمود: نهصد فرسخ در نهصد فرسخ؛ و طول و عرض ستاره؟! دوازده فرسخ در همان مقدار. (📚عیون اخبارالرضا علیه السّلام جلد ١ص٢١٨)
[امام رضاعلیه السّلام اندازه ماه و خورشید را یک اندازه می داندو برای آن حتی ماه و خورشید رو یک عدد فرموده … ]
